Müzisyen ve oyuncu Deniz Gürzumar, Milliyet Instagram hesabından canlı yayınlanan ‘Melis Baştuğ ile Haftanın Konuğu’ programına katıldı.
Uzun müddettir üzerinde çalıştığın birinci albümün ‘Son’u yayımladın. Albümün çıkış modülü Şad ile düet yaptığın ‘Aşktan Bahsederken Gel’ isimli modül oldu. Dinleyici albümü dinlerken ne hissetsin?
Albümü 2019 yılında yapmaya başladım. İçindeki birkaç müzik daha evvel yaptığım lakin yayımlamadığım müziklerdi, onları oturduk tekrar yaptık. Oyuncu ve tıpkı vakitte müzisyen olduğum için işlerin bir ortada gitmesi güç olabiliyor o yüzden pandemi süreci bana iyi geldi. Yeterli ki bu boşluğu yakaladım da albümü bitirebildim. Aranjörüm Faruk Çeliker sağ olsun onun sayesinde ‘Aşktan Bahsederken Gel’ de çok yeni ve hoş bir hal aldı. Son kere dertleştiğim ve kendimi açtığım bir albüm oldu. Nitekim açıp ne dediğimi dinlerlerse birinci müzikten son müziğe kadar bir kurgu var ve final müziğinde da nereye hakikat gideceğimle ilgili küçük bir tüyo veriyorum. Dediğim üzere dinlerlerse çok keyif alacakları bir albüm olacak.
Aksilikler üzerine müzik yazmaya devam mı?
Onun sonu aslında, o yüzden albümün ismi ‘Son’. Yaşadığınız kurallar çok olumlu olmadığı için ister istemez olumsuz şeyleri anlatıyoruz. Rap müzik zati bundan beslendiği için çok da zorlanmıyoruz. Yeni projem daha eğlenceli olacak. Yaptığım albüm hayatımda içsel tarafımı yansıtıyor ve ben bundan sonra müziklerimde daha eğlenceli tarafımı göstermek istiyorum.
90’ların başından itibaren ülkemizde dinleyici bulan rap müzik, Türk rap sanatkarlarının sayısının artmasıyla giderek popülerleşti. Lakin tesirini 2005’lerde kaybetmeye başladı. 2010’ların akabinde tekrar trendler ortasına girmeyi başardı. Bugünkü müziklerde ise kentsel dönüşüm, ayrımcılık üzere meseleler lisana getiriliyor. Neler söylersin?
Sahiden çok geniş bir husus, rap müzik her vakit vardı, çok şey anlatıyordu ve olmaya da devam edecek. Fakat şu an tanınan müzik olmasının sebebi daha çok dans ettiren alt yapılara sahip olması. Şu anda rap müziğin trap usulü dinleniyor. Drill trap bir stil geliyor, o da dinlenecek ve bunlar geçtikten sonra gerçek rap kelamları kalmaya devam edecek. Rap, pop olmayı bırakıp hakikaten kültür haline yine döndüğü anda çok hoş yerlere gelecek. Herkes protest rap yapmalı, sert kelamlar söylemeli ve rap underground müziktir. Hayır! Rap çok eğlencelidir, en kıymetlisi rap çok iyi bir müzik biçimidir.
İnsanların rap müziği yalnızca dinlemekle kalmayıp yapabiliyor olması da çok kıymetli. Herkes hoş müzik söyleyemeyebilir, lakin herkes var olan altyapıları kullanarak rap müzik yapabilir. Sence?
Müzik yapmak isteyen herkes, içinde varsa esasen yapar. ‘Zep dinlemek de çok hoş fakat yapmak zorunda değilsin’ derlerdi. Herkes yapabileceği duruma geçti, zira şu anki teknikte sesiniz hoş olmasa dahi bir küçük ritim kulağı ve iyi aranjörlerle dayanılmaz işler yapabiliyorsunuz. Türkiye’de işler bu türlü yürüyor, dinleyici ve izleyici ne seviyorsa bu türlü sunuluyor. Vaktinde Okan Bayülgen söylemişti; ‘Biz televizyoncular ne verirsek, beşerler onu izler’. Kolay yoldan tutan neyse daima onun peşinden koşma durumu var. Şu anki durum da bu türlü, rap müzik yapması şu anda daha kolay olduğu için(!) herkes yapıyor, herkes kolay paranın peşindeymiş üzere geliyor. Bunu asla iyi yapan arkadaşlarım ismine söylemiyorum, çok yetenekli arkadaşlarım var.
Türkiye’de TV kanallarında psikoloji ve psikiyatri odaklı dizi furyası var. Kırmızı Oda, Paklar Apartmanı, Doğduğun Mesken Kaderindir ve Camdaki Kız üzere. Bu dönem reytinglerde tepeye oynuyorlar. Sence bu cins diziler neden ansızın tanınan oldu?
Bu kadar izlenmesinin sebebi sahiden ruhsal, hatta şükür psikolojisidir. Beşerler televizyonda kendinden daha makus birini gördüğü için ‘çok şükür’ diyebiliyor. İnsanın içi o kadar sıkılıyor ki, gerçek dünyaya döndüğünde ‘oh ben iyiyim’ diyebiliyor. O dizilerde oynayan arkadaşlarımız da çok iyi oyuncular, çok hoş senaryolar yazılıyor ve çok hoş açılarla çekiliyor.
Tiyatro oyunculuğu daha fazla his barındırırken, kamera oyunculuğunda rasyonellik daha ön planda. İkisinin ortasındaki farklar neler?
Tiyatro öteki bir heyecan, birebir o bağlantısı görmek öbür bir şey. Tiyatro sahnesi her vakit daha keyif verir. Ben konserlerimde de seyirci olduğu vakit çok mutlu oluyorum. İkinci olarak ‘sinema’ derim zira çok emek verilir. Dizi biraz daha bu işin fabrikasıdır. Haftada altı günde beşerler insanüstü bir güçle 180 dakika çıkarmak zorunda kalıyorlar.
‘İçeride’, ‘Kayıp Şehir’ ve çok daha fazlası. Birçok dizi ve sinemada kıymetli isimlerle rol aldın. Sende yeri başka olan dizin hangisiydi?
Hepsi benim bebeklerim fakat ‘Kayıp Şehir’ diyebilirim. Birinci kez güzel çocuk ve hoş bayan algısından biraz çıkıp Tarlabaşı’nın art sokaklarının anlatıldığı sert ve cesaretli işti. ’Kayıp Şehir’ anlattıklarından ötürü erken bitti. O kadar hoş mevzulara değinebilmek çok kıymetli ve özeldi, aslında son örneğiydi. Hala o gruptaki herkes birbiriyle çok iyidir, hepimiz hala görüşürüz ve hiçbiriyle kopmadık. Daha bugün baktım tam dokuz yıl olmuş.
Arabesk müziği seviyor ve dinliyoruz. Ancak öte yandan beşerler açık açık bu müziği sevdiğini ve dinlediğini söylemeye çekiniyor. Baskı mı hissediyorlar?
Bunun çok hoş örnekleri oldu, Müslüm Baba sayesinde oldu. Bilhassa Murathan Mungan’ın seçtikleriyle Müslüm Gürses: ‘Aşk Tesadüfleri Sever ‘albümü ile Müslüm Gürses’i sevmeyenler bile sevmeye ve sonrasında eski müziklerini dinlemeye başladı. Aslında eski kuşak da arabeski severdi fakat çekinirdi. Alt kültür üzere görülüyordu ve alt kültür dediğimiz şeyin müzikle ne alakası olabilir ki! Müzik büsbütün bir zevk sıkıntısıdır her şeyi sevmek zorunda değiliz. ‘Ben arabesk sevmiyorum’ demek modaydı ancak konuta gidip dinlemek vardı. Artık beşerler yavaş yavaş daha içten davranmaya başladılar. Baktığınızda bugün herkes Yıldız Tilbe fanı, herkes Kibariye’nin dünyanın en kıymetli seslerinden biri olduğunu kabul etti. Arabesk her vakit olacak.
Milliyet
