Hande Erçel’in açıklamalarından satır başları şöyle:
– Küçükken sessiz sakin bir çocuk değildim. Balıkesir’de özgür büyüdüğümüz için de çok konuşan çocuklardık. 17 yaşımda İstanbul’a geldim, 10 sene oldu. İstanbul’da büyümek istemezdim zira küçük yerde herkes birbirini tanır. Bir mahallede bütün çocukların sokakta birlikte oynadığı bir yerde büyüdüm. Biz mahalleden çıkamazdık. Liseye geçene kadar babamsız bir yere gidemezdim. Bir cadde vardı o caddeyi geçince babama haber giderdi gelir bizi oradan alırdı.
– Ablam Gamze ile ortamızda bir yaş var. İkiz gibiyiz. Bizi çok birebir büyüttüler; saçlarımızı tıpkı kestirdiler, tıpkı kıyafetleri giydirdiler. Yıllar sonra büyüdükçe farklı kıyafetler giyince ortamızda ufak tartışmalar çıktı. İkimizde de o günlerden yara izleri var (gülüyor). Gamze yaramazlık yapar benim üstüme atardı.
– Hiç fake hesabım yok, lakin sağ olsun arkadaşlarım ne bilmem gerekiyorsa söylüyor.
– Bilmediğim mevzu hakkında hiç atıp tutmadım zira çok utanırım, bir mevzuyu bilmiyorsam ‘bilmiyorum’ derim.
– Sonlanınca gözüm döner, ortalığı yakarım.
– Ergenlik dönemim tam belaydı. ‘Okula’ diye meskenden çıktım. Okul formamın altına eşofmanlarımı giyip ‘ilk otobüs nereye’ diye sordum ve Eskişehir’e gittim. Bunu lise 2’de yaptım. Biz o vakit Balıkesir’de yaşıyorduk. Eskişehir’de otobüsten indim, telefonumu açtım babam ‘karşıya gel’ dedi. Babam haberi almış benden evvel Eskişehir’e gitmiş.
– Ayna karşısında kendi kendime konuşurum. Kendimle yüzleşiyorum. Benim dilim çok sivri, tartışırken gözüm döner, söylediklerim biraz acıtıyor olabiliyor.
-İstanbul’a okul için geldim. Geldiğimde Moda’da yurtta yaşadım. Oyunculuk heyecanı başlayınca okulumu da bitiremedim. İki yıl okudum, fırsat olunca bitirmek istiyorum.
– Birinci başlarda oyuncu Hülya Duyar bana yardımcı oldu. O beni beşerlerle tanıştırdı, ajansa yönlendirdi. Eğitimler, seçmeler falan derken oyunculuğa başladım.
– Toplumsal medyada bazen ‘ben bunu neden paylaştım’ deyip sildiğim içerikler oluyor. Zira çok fazla yanlış yere çekildiği oluyor. Onun dışında toplumsal medyamı samimi kullanıyorum. Bir irtibat aracı orası bizim için.
– Ben daima bugünlerin geleceğini hayal ettim. Hayal etmezsen gerçekleşmez aslında. Endişelendiğim, korktuğum anlar oldu. Çok zorlandığım vakitler da oldu fakat bir şeyi çok isteyince ortaya ne girerse girsin ondan vazgeçemiyorsun. O şey olana kadar neler olursa olsun yapana kadar devam edeceksin.
– Teyze olmak dünyanın en hoş hissi. Anneliği tatmadığım için tahminen ama… 15 aylık oldu Mavi, her gün değişiyor. Haftada bir görüyorum, her gittiğimde diğer bir Mavi var. İleride çocuğum olsun ben de çok istiyorum. Mavi bana benziyor şu an.
Milliyet
