Eren Vurdem, Kanal D’nin sevilen dizisi ‘Sadakatsiz’le ekrana döndü. Daha evvel kahraman, başkan karakterler canlandıran oyuncu, Mert rolünden sonra sert reaksiyonlar aldığını söyledi. Vurdem’le projeyi, öyküsünü ve dövüş sanatlarına ilgisini konuştuk.
– ‘Sadakatsiz’ son devrin en çok izlenen dizisi oldu. Projeyi birinci okuduğunuzda sizin hissiyatınız neydi? Bu ilgiyi bekliyor muydunuz?
Bekliyordum olağan ki… Tezli bir iş olduğu her halinden belirliydi ve üretimcimiz Fatih Aksoy’la birinci toplantımızda bunu hissetmiştim.
– Üretimin uyarlandığı ‘Doctor Foster’ı izlediniz mi?
İngiliz ve Kore versiyonlarını izledim, hatta tüm uyarlamalarını izledim diyebilirim. Zira benim karakterim hiçbirine benzememeliydi, en iyisini yapmak zorundaydım ve natürel ki bunun için kim ne yapmış diye göz attım…
– Mert’in Asya ile sahneleri geçtiğimiz kısımlara damga vurdu. Oynarken “Bu kadar da olmaz Mert!” dediniz mi?
Evet, dedim (gülüyor).
– Karakterin itici hale gelmesi sizi endişelendiriyor mu? Sokakta, toplumsal medyada nasıl yansılar aldınız?
Türkiye’de beşerler aktörü oynadığı role nazaran yargılamayı çok seviyor. Annem bile etkilenmiş.
Halbuki şimdiye kadar oynadığım karakterlere nazaran benim için farklı bir tecrübe oldu Mert. Daha evvel kahraman, başkan karakterler canlandırdım ve insanların role nazaran reaksiyonlar vermesine alışığım. İzleyicinin oynadığım karaktere inanması ve gerçek sanması hoşuma gitmesi gerekirken başta biraz canımı sıktı, makus oldum ancak küfür yiyorsan makus adamı oynarken olmuş demektir (gülüyor).
– Haliç Üniversitesi Tiyatro Kısmı mezunusunuz. Oyunculuk çocukluk hayaliniz miydi?
Evet, çocukluk hayalimdi. Öteki şeyler de denedim ergenlik çağlarımda ancak başımda daima oyunculuk vardı ve her şeyi aktörlük için yaptım. Her insanın bir kodu vardır; mesela bir elma ağacında armut yetişmez, armut ağacından da elma. Benim meyvem de, kodum da sanattı, bunu birinci günden beri hissediyordum. Üretme tutkum olağanın üstündeydi, başkalarından de farklı hissediyordum.
– Sizin için “Canlandırdığı her karakterde karizmasını konuşturuyor, Türkiye’nin en sağlam oyuncularından biri” yorumları yapılmış. Ne diyeceksiniz?
Ben oyunculuğumu geliştirmeye çalıştırıyorum, her gün yeni bir şeyler öğreniyorum. Klasik bir karşılık olacak fakat inanın sonsuz bir seyahat aktörlük, sonu yok öğrenmenin. İşimi çok seviyorum, üretmek benim için yemek yemek, su içmek üzere bir şey. Yemek yemezse, su içmesse insan ölür. Sanatçı da üretmezse ölür. Bu hoş niyetleri için beni seven, sayan hoş seyircime sonsuz teşekkürler, sağ olsunlar. Onların bu hoş kelamlarına, iltifatlarına layık olmaya çalışıyorum.
– Jön kavramı hakkında ne düşünüyorsunuz?
Jön kavramı yaptığımız mesleğe dar bir bakış açısı. Makyaja ehemmiyet veren bir niyet… Benim için her rol değerlidir. Öykünün gerçekçi olması isteniyorsa yan karakterin de, ana karakterler kadar inandırıcı olması gerekiyor. Hatta bazen ana karakter jön ise, yan karakterlerin daha gerçekçi olması gerekebiliyor. Benim dünyamda kıssa başroldür.
‘Dövüş sanatlarına tutkuluyum’
– Dövüş sanatlarına da ilginiz varmış. Kaç yıldır uğraşıyorsunuz?
Aksiyon benim en sevdiğim çeşit, hele bir de yanında hoş bir öykü ile beraberse o vakit enfes bir proje geliyor demektir. İlgim çocukluğumdan beri var, yıllardır uğraşıyorum. 17 yaşında boks maçında burnum kırıldı. Kaşımın ve burnumun tek bir çizigide olduğunu hatırlıyorum lakin bu olay beni dövüş sanatlarından uzaklaştıramadı. Tutkuluyum bu mevzuda ve bence işimin bir modülü. Yalnızca boks da değil wing chun, muay thai, jiu jitsu, ninjutsu, kenjutsu ve aikido üzere birçok dövüş sanatıyla ilgileniyorum.
– Son olarak eklemek istediğiniz bir şey var mı?
Dünyanın bu kadar berbat ve karmaşık olduğu şu günlerde pahalı seyircimizin gönlünde taht kurabildiysek, bir nebze olsun izledikleri şeyden keyif alıp, başlarını dağıtabildiysek, ne memnun bize. Berbatlığa bir ayna olup, kötülük eden insanların bunu görmesine vesile olduysak, “Ben de bu türlü yapmıştım, kendimi dışarıdan gördüm güya. Ne makus bir şey, keşke yapmasaydım” dedirttiysek, ne memnun…
Milliyet
