Hamileyken obezite ameliyatı olacağım. Cerrahım bana ilk kilo kaybımın önemli ve çok belirgin olacağını söyledi. Gelecekte kilo vermemin görünümü ailem ve yakın gruplardan kişilerle paylaşma görevim nedir?
Ameliyattan utanmıyorum ve yalan söylemeyeceğim ve bir tür mucizeden yola çıkarak, diyetler ve egzersizler birdenbire bire benim için çalışmaya başladı. Hapishanedeyken, insanların bedenleri hakkında yorumlarını kendilerine alamadılar. (“Kocamansın!” ve “İkiz değil mi mühlet?”) Bu deneyim beni tetikte tuttu; Meslektaşlarıma ve yabancılara sağlığım veya bedenim hakkında cevaplar vermem gerekenler. Ancak, örnekleme, kişisel sınırlarımı korumak için gelen belgelerin en uzakta bulunmamasına rağmen, patronum ve ben birlikte çok yakın çalışıyoruz. Neden bir dönem hastalık izni alacağım ve sonrasında oldukça farklı görüneceği konusunda ona bir açıklamaya borçlu muyum? Kilo vermemin gerçeği ile “bu seni ilgilendirmez” gerçeği arasındaki çizgiyi nasıl hareket ettirebiliriz?Ad Gizli
ziyaret ne bulundurmak zorundasın. Bu senin bedenin. Yine de, meslektaşlarınız da dahil olmak üzere hayattaki insanlar, iyi olduğunuza dair yönetim güvencesi. Ani kilo kaybı bir hastalık belirtisi olabilir.
Senin hakkında endişelenen insanlara önem vermelerine gerek kalmadan güvence vermek kibarlık olur. Eğer sorarlarsa, onlara iyi sahip olmak ve kilo vermeyi düşünmekten bahsediyorsunuz; hatta – eğer bunu yapmakta rahatsanız – tıbbi bir müdahalenin sonucunun konuşma sinyalini verebilir, aynı zamanda bunu ya da vericinizin olmadığı sinyalini verebilir. (“Çağdaş çevren harikaları. Sıradaki konu?”) Kişisel değerler değerlidir, ancak insanlar arasındaki ilişkiler tamamen nadiren işlemseldir ve bazen mahremiyeti ilgi ve merakla uyumlu hale getirmek zordur.
Kayınvalidemin dürtü kontrolü her zaman zayıftı, ifadelerinin başkalarını nasıl etkileyeceğini düşünmeden konuşuyordu. Ayrıca, yıllarca ırkçı ve antisemitiktir. Şimdi bir tür bunama da dahil olmak üzere arıtma suyu arıtma var ve evde kalabilmek için devaya ihtiyacı var. Dürtü kontrolü eksikliği ve zayıflık dili daha da kötüleşti.
Kocam ve ben, onun evde bakımıyla bu sorunu nasıl çözeceğimiz konusunda kararsız kaldı. Tercihi olduğu gibi evinde muhafazaları uzun süre kalabilmesi için en iyi şekilde kullanmak istiyoruz. Ancak evde sağlık çalışanlarını sözlü tacize maruz bırakmak istemiyoruz. Ayrıca, ırkçı veya ayrımcı davranışa katılmanın bu davranışı desteklemeye ve sürdürmeye hizmet etmeyi ilke olarak geniş bir şekilde hissediyoruz. Devasına atanan kişinin hoşgörüsünde kabul edilebilir veya insanüstü olduğunu umarak sessiz mi kalmalıyız yoksa bunu ajansla mı tartışmalıyız?Ad Gizli
söyle kayınvalidenizin gereksinimleri ve olasılıkları hakkında aracılık; uzun süre gizli kalmayacaklar. Ajans ve çocukları böyle bir hasta için uygun izlemeye karar verebilirler. Kayınvalideniz bunamadan önce, kötü şeyler söylendiğinde protesto edildiğini varsayıyorum. Bunu yasaklamak için hiçbir neden yok ve yardımcılara itirazlarını yasaklamaktan kaçınmalısınız. Pek çok profesyonel bakıcının, demansı olan belirli hasta davranışlarının uygunsuz sözel ve fiziksel davranış söz konusu olduğunda eğitim ve deneyime sahip olduklarını unutmayın. Bakıcının onu daha önce tanımamış olması olabilir. Birinin karakterinin değil, kullanım bir işareti olarak sınırlandırılmış, saldırgan sözlerin üzerine gitmek daha kolay.
Göçmenlik politikası analisti olarak buldukları işlerde, üzülüyorlar bir grup ABD vatandaşından sık sık e-posta veya telefon yoluyla haber alıyorum. Sadece yeşil kart peşinde olan vatandaş olmayan kişilerle kandırılarak evliliklere zorlandıklarını bildiriyorlar. Vatandaş olmayan kişi, her durumda, evliliği bozmuştur. Vatandaşların kalbi kırıldı ve çoğu zaman finansal olarak kırıldı. Bu misafir rutin olarak çok daha yaşlıdır ve vatandaş olmayan partnerlerinden daha az evlenebileceklerinden şüpheleniyorum. Bazen yurttaş olmayanlar (vatandaşların söylediği yanlıştır) yurttaşlar tarafından tacize uğradıklarını iddia ederler; bu genellikle sahibin başarılı bir “kendi kendine dilekçe veren” yakın akrabası haline gelen vatandaş olmayan kişi için bir yeşil kartla devam eder. Çoğu zaman vatandaş bana onları dövenin, “uzak durma emirlerini” göz ardı edenin ve/veya diğer kanunları çiğneyenin aslında vatandaş olmayan kişi olduğunu söyler. Anlaşmazlığın yalnızca bir tarafı olsa bile, yasa dışı gibi görünen bu eylemlerin kolluk kuvvetlerinin dikkatine sunmaklı mıyım?David S. North, Arlington, Va.
yaptığın sömürü Yanlış yapmaya yol açan adaletsiz koşullar aynı zamanda ahlaki kurallar da yanlış olsa bile, betimleme açıkça yanlıştır. Ancak bunlar, resmi makamların zaten kanıtlarını incelediği ve kurallarının daimi ikamet için uygun genel karar verici davranışlardır; gerçeklere bağımsız erişim olmayan üçüncü bir kişinin sözüne dayanarak kararlarını neden yeniden gözden geçirmeleri gerekli açık değil.
Bahsettiğiniz kendi kendinize dilekçe verme hükmünün zorlayıcı bir ifadesi var. Aile içi şiddet veya zulüm mağduru vatandaş olmayan kişilerin özellikle ağırlaştırıcı etkileri olabilir: İngilizce bilmeyebilirler veya Amerikan yasalarına ihtimal vermeyebilirler ve yardım isterlerse sınır dışı edilmekten korkabilirler. Ancak yetkili makamların yetkisiz kullanımlarının gayet iyi farkındalar. Bu dilekçeler son birkaç yılda önemli ölçüde artarken, potansiyel olarak hileli olarak işaretlenen sayı da arttı. Kongre için denetimler ve değerlendirmeler yapan Devlet Sorumluluk Bürosu, Amerika Birleşik Devletleri Vatandaşlık ve Göçmenlik Hizmetleri’nden bir dolandırıcılıkla mücadele gelişimini geliştirmesini istedi ve ajans da bunu yapmayı taahhüt etti. Amaç, masumiyetlere karşı haksız iddiaları teşvik etmeden istismar mağdurlarını korumaktır – düzenlemesi kolay bir şey değildir. Bürokrasinin değirmenleri yavaş çalışıyor ama öğütüyorlar.
Engelleyebileceğiniz şey, maliyenizin zararları durumunda kolluk kuvvetlerinden yardım istemelerini sağlama. Hiçbir şey, yetkililerin, mağdurların kendilerine kötü muamele yapılmadığına dair kanıtları bildirip bildiremeyeceklerini soruşturmasını yasaklamaz.
Bir kitap yazdı ve Amazon aracılığıyla kendi kendime yayınladım; bu, yazar başlık sayfasında sahte bir yayıncı listeleyerek bu gerçeği gizlemesine olanak tanıyan şeyler. İlk sorum, sahte yayıncı hükmü kullanımının etik olup olmadığıdır. İkincisi, aşağıdaki olayla ilgili. Yerel bir kitapçıda, kitabımın bazı nüshalarını konsinyede bırakmayı sordu. Sahibi kabul etti. Çıkarken yayıncımın kim olduğunu sordu. Bazı kitapçıların kendi yayınladıkları kitapları satmayı sevmediklerini kullanmak için sahte yayıncımın adını verdim. Cevabım etik ileti?Ad Gizli
çok sayıda her yıl kendi yayınladığı kitaplar çıkarır ve çoğu zaman hayali matbaaların adlarıyla süslenir. Uygulama gerçekten rahatsız edici değil. Bunun yerine gösterişli bir yayıncı seçmiş haliniz, kitabınıza gerçek bir ticari işletmeden söz ederken az ya da çok yanıltıcı olmayacak büyük bir ad verirlerdi. Kasten yanıltıcı olacak icat edilmiş isimler kolayca hayal edilebilir: Random Home, Farrah Strauss. Ama mevcut bir yayınevinin kaşesine el koymuyorsunuz.
Kitapçı sahibiyle olan mübadelenize geldiğinizde: Varsayımdaki yayıncınızı bir arama motoruna yazsaydı (az önce verdiği gibi), bunun gerçek bir varlık olmadığını hemen anlardı. Her neyse, kendi hesabına kitap gönderenler, kendi yayınlarını yapan yazarlar olacak. Onu yanıltmayı ummuş olmasın, yine de seni yanlış yere koyar. Kindle Direct Publishing, gösterişli matbaalar ve envanter listelerinde hiç yer almadığı kadar belirsiz yayıncılık ekipleri arasında büyük bir ayrım görmeyebilir. Ama ciddi bir şekilde yanıltılmamış olsa bile, dürüstlüğünüzü merak etmesi için bir sebebi olması gerekir. Kişisel bir envanter uygun olabilir.
Kwame Anthony Appiah NYU’da felsefe öğretiyor Kitapları arasında “Kozmopolitanizm”, “Onur Act” ve “Bağlayan Yalanlar: Kimliği Düşün Yenidenmek” yer alıyor. Bir sorguyu belirlemek için: [email protected] adresine bir e-posta gönderin; veya The Ethicist, The New York Times Magazine, 620 Eighth Avenue, New York, NY 10018’e postayla gönderilir. (Gündüz telefon numarasını ekleyin.)
