*Öğrenciyiz, Nilüfer orta ikide, ben hazırlıktaydım. O vakit rahibe okuluydu. Ortamızda bahçe vardı, hazırlık okuyanların oraya çıkması yasaktı.
*Ben bir ses duyuyordum yukardan, müzik söyletirlerdi sesi hoş olanlara. Orta teğe geçtiğim vakit Nilüfer de orta üçe geçmişti. O vakit görmüştüm, tanımıştım. Lakin o vakit ünlü değildi. Yemek ortalarında müzik söylerdi. Benim aklımda şarkıcılık yoktu, aklım fikrim hostes olmaktaydı.
*Nilüfer mezun oldu gitti, ben de orta ikiye geçtim. Müzikçi olmak için doküman almak gerekiyordu. Evrak aldım ben.
*Sonra ‘dünya dönüyor’ çıktı. Pikap var meskende, bayılıyorum tabi okuldan arkadaşım. Bir baktım ben de onun üzere söyleyebiliyorum. Ve Nilüfer’i aradım çabucak. Dedim ki, “Ben de müzik söylemek istiyorum” dedim. Bana o vakit DiscoTürk Plak telefonunu verdi, ‘Onu orta çabucak kabul edecektir’ dedi. Aradım ve randevu verdi bana.
*Ben hayatımın birinci ve son palavrasını o vakit söyledim. Koşarak anneme gittim. “Bana plak şirketinden teklif geldi” dedim. Nilüfer bahsetmiş dedim ve o denli şirkete gittim.
*Orta sonda birinci plağım çıktı, ünlü oldum. Nilüfer Şişli Koleji’ne geçmişti, ben de Şişli Koleji’ne geçtim. Sonra konserler başladı, devamsızlık… Sonra ben de ayrıldım.
*Türkiye’deki birinci Eurovision müzik müsabakası, canlı yayın. O vakit intro’nun ne demek olduğunu bilmiyorum, kaçırıyorum daima. Orkestra şefimiz Timur Selçuk’tu. “Timur abi benim gireceğim vakit sen hafif bir şey yap, ben o denli başlayayım” dedim.
*Babaannemi kaybetmiştim küçükken. Babaannem Aşiyan’da gömülüydü. Ben de birinci para kazanınca mezarlığı satın alacağım demiştim. Tam Minür Nurettin ve Yahya Kemal Beyatlı’nın yanında şahane bir mezarlığım var, babacığım da orada yatıyor.
*Ben babama çekmişim, babam da Bebek’te apartmanı olan bir insanmış. Boğaziçi Üniversitesi’nin orası çiftlikleriymiş. Babam da bir hoş eş dost ahbap… Ben de öyleyimdir, yenilsin içilsin.
*Hayatım boyunca bir erkeğe asla para yedirmedim. Lakin metazori olmuştu rahmetlinin vaktinde. Çok karanlık bir hayatı vardı, çok şiddet falan görmüştüm. Herkes biliyor zati. O dönemki iki otomobilim, konutum hepsi gitti. Lakin nasıl gitti inan ben de hatırlamıyorum.
*Hem eğlenmeyi severim, hem de evciyim. bir sürü Yeliz var benim içimde. “Ben yoruldum konutumun bayanı olayım” dedim. O vakit Maksim’de solist altı başlamıştım. Fahri beyefendi bir sene sonra astsolist yapacağım seni demişti. Ve ben sahneyi bıraktım.
*Hem ‘Bu ne dünya’ da ne de Türk müziği arabesklerde; bu ortada ‘Kimbilir’i birinci ben yaptım. Lakin kontrol olduğu için duyuramadık. Sonra yılbaşı gecesi Kibariye çıktı söyledi ve ona mal oldu.
*Yankı Plak… Çok hakkımı yediler. Altın plağımı yediler, paramı vermediler. Ben daima Allah’a havale ettim. Bak ben buradayım, onlar yok.
UFUK DEVECİ İLE BAĞI
*Bir sürü şey öğrendim fakat çok ağır bedeller ödeyerek öğrendim. Artık bayana şiddet deniyor ya, ben çok ağır bedeller ödedim. Ruhsal ve fizikî olarak büyük bedeller ödedim.
*Yasaklı husus kullanıyordu o vakit. İki evlilik yaptım ikisi de öyleydi. Tabi onu içince noluyor bilmiyorum. Kendi kurduğu hayaliyle bir sürü psikopatlık derecesinde şiddet ve azap gördüm. Evvelce hiç anlatamıyordum. Aslında merhum oldu.
*Benim o kadar şahane bir ailem vardı ki. Babacığım, annem. Benim annemin babamın meskenini de kurşunladı. Benim her şeyimi aldı elimden çalışamayayım diye. Hiçbir yerde iş bulamaz oldum, iş vermediler bana.
*O kadar mücevherim vardı ki hepsini aldı. Kaçamıyorum, meskenden dışarı çıkamıyorum. Anne-baba lafı dinlemeyiz ya; daima bana bunu söylediler.
*Mesela İstanbul’da bir gece konuttan kaçtım. O kadar berbattım ki hastaneye yatırdılar beni, hudut sistemin bitmişti. Müthiş durumdaydım, sokağa falan çıkamazdım. Boşandıktan sonra da uzun vakit tabiplere gittim. Kaygıdan devamlı yutkunmaktan nefes borum küçülmüş.
*Ben bir kaygıda heyecanda tıkanırım çabucak. Kolonyayı da duyduğum vakit bile nefes alamıyorum, çok kolonya kullanırdı.
*Bir tek şey hayal ederdim. Gece lambasını çok severdim, kendim anahtarımla açıp içinde sarı gece lambasının yanabileceği tek odalı da olsa, huzur duyacağım bir konut hayal ederdim. Bana o kadar uzak gelirdi ki o kuyunun tabanından. O denli öyle o denli 6.5 sene geçti.
NASIL KURTULDU?
*Benim şöyle bir huyum vardır. Sen bana yaparsın, yaparsın. Lakin hiçbir şey yoktur ben birden keserim. Hiç habersiz mahkemeye verdim. Bütün raporları verdim, polisle işbirliği yaptım. Yakalattım, mahkememiz oldu, mahpusa girdi. Ondan sonra boşandım.
*O devir Gülhane Konserleri olurdu. Çıkacağım vakit telefon geldi “Çıktığın vakit vurulacaksın” diye. Çok dehşetle yaşadım lakin bir süre sonra bir meczup kuvveti geldi bana beyin olarak ve ruh olarak. Allah’ıma sığındım ve ne dehşet ne bir şey.
SESİNİ KAYBETME TEHLİKESİ
*Benim çok dehşetli bademciklerim vardı. Sedat Katırcıoğlu’ydu benim hekimim. Bademciklerimdeki iltihap ses tellerime kabuk bağlatmış. Çok büyük bir ameliyat geçirdim ben. Evvel bademciklerimi aldı, sonra ses tellerimi kazıdı. 11 gün hiç konuşmadım.
*Evet gebe kaldım ancak şiddetten ötürü düştü. Ve ondan sonra bir daha gebe kalmadım, istemedim.
İKİNCİ EVLİLİĞİ…
*Yine bir kişi girdi hayatıma. Ne bileyim ki o da o unsurların tutkunuymuş. Beraberliğim, evliliğim hepsi bir, bir buçuk yıl sürdü. O devir Anadolu Yakası’na taşındım 91-92’de. Ondan sonra o bireyle, Volkan ile evlendim.
*Bir gün stüdyodan geldim. Benim çok sevdiğim bir köpeğim vardı. Birden teğe yüzümde bir ateş hissettim. Tekrar fecî bir şiddet. O gün gece saat 2’ydi, berbat bir halde çıkıp Yeşim’in meskenine gittim.
*Albüm için kıyafetlerim falan orada kaldı, alamıyorum. Lanet olsun dedim, Yeşim’in kıyafetleriyle çektirmiştim o albüm kapağını.
ÖZCAN DENİZ İLE BAĞLANTISI
*Ben çalışıyordum, gece dönüyordum. O bekliyordu beni. Sonra ayrıldık. Zira o yeni çıkıyordu piyasaya. Şimdiki üzere rahat değildi o vakit. Merhum Hilmi Topaloğlu, “Sen daha yolun başındasın. Kendinden 10 yaş büyük bayanla niçin berabersin” falan… Onun için ayrıldık. Ben ayrıldığım vakit babamı çağırmıştım. Orada babamın dizine yatıp ‘Baba çok acı çekiyorum’ dediğimi hatırlıyorum.
*99 zelzelesinden evvel ben bir albüm yaptım, bir iş adamı sponsor oldu. Ve bu albümün de müzik yöneticiliğini asla ve asla ismini vermeyeceğim biri üstlendi. Zira verdiğim anda yanıt verecek, prim yaptırmak istemiyorum.
*Hep diyorum, ben bu ülkede iki bireye ne mevte ne dirime. Biri bayan müzikçi, biri bu adam. İkisi de benim ekmeğimle oynadılar. Bunlar 99 zelzelesinden evvel olan hadiseler.
*Şahane bir albüm yaptım 12 şarkıcılık. Müzik yöneticisi, bestekar ve sponsor ortasında uyuşmazlık yüzünden ben güme gittim. Ve çöpe atıldı, ben orada büsbütün küstüm her şeye. Pisi pisine bir insanın egosu, bir insanın ben bilirim demesi yüzünden benim albüm, şahane müziklerin olduğu longplay çöpe gitti.
*Bodrum’da bir yer açılacak. O vakit Kastelli’nin oğluydu, ‘Yeliz hanım sizinle açmak istiyoruz’ dedi, tamam dedim. Biz müzikler çalıştık. Ben üç aylığına Bodrum’a gittim. Yer açıldı, çalışıyoruz. Bir süre sonra bir şeyler olmaya başladı. “Bu gece iş yok” denmeye başladı.
*Ama şöyle oldu bir gün beni dinlemeye bir müzikçi geldi. Onu sahneye çağırdım. “İyi yürek beni sahneye çağırman” dedi. Bir süre sonra baktım iş yok diyorlar, yeniden parasız kalmaya başladım. Kaldım Bodrum’da. Bir baktım o bayanın ilanı çıktı. Allem etti kullem etti beni ekmeğimden etti. Ancak sonra esasen kapandı ve ben İstanbul’a döndüm.
Hürriyet
