◊ Biz sizi ‘Zeliş’ rolüyle tanıdık. 15 yıllık “Arka Sokaklar” serüveni öncesinde diğer bir işte oyunculuk yapmış mıydınız?
– “Arka Sokaklar”dan evvel “Yabancı Damat”, “Hayat Bilgisi” ve Hamdi Alkan’ın “Yumurcak TV” projesinde oynadım. “Yabancı Damat”ta rol aldığımda dizinin son dönemiydi ve “Arka Sokaklar diye bir projeye başlıyoruz, bizimle devam etmek ister misin?” diye sordular. Böylelikle Erler Film’le seyahatime devam etmiş oldum. Sonrasında da öteki bir projeye fırsatım olmadı zati.
◊ 15 yıl, lisana kolay. Bu muvaffakiyetin sırrı ne sizce?
– 15 yıl boyunca daima doruktaydı “Arka Sokaklar”. Bu hafta da birinci olduk hatta. İzleyicimiz sağ olsun, bizleri bırakmıyor.
Bana sorarsanız; nitekim kıymetli olan şey kıssa. Bir de son vakitlerde yayınlanan işlere baktığında; diziler bir star çıkarıyor ortaya. Bizde bu türlü bir kavram yok. Biz hepimiz kıssaya hizmet ediyoruz. Herkes ortada.
◊ Sizin dizinizde herkes başka bir star…
– Dediğim üzere herkes öyküye hizmet etmek için var. Öykü işin bence en dinamik ve en can alıcı kısmı. Bu da “Arka Sokaklar”ı 15 yıldır tepede tutuyor. Birebir vakitte kahramanların da her biri star oluyor.
15 YILDIR DÜZENLİ PARA KAZANIYORUM MEMUR ÜZEREYİM
◊ Pekala bu kadar yıl boyunca size neler kattı “Arka Sokaklar”?
– Var olan her şeyi. Şu an 29 yaşındayım, hayatımda ne varsa bu dizi sayesinde. Birçok şeyi değiştirdi hayatımda. Dizideki rolümden mutluyum, Zeliş’le bütünleştim artık.
◊ Hiç zorlandığınız devirler olmadı mı?
– Asla olmadı. O denli bir tempoya alıştık ki biz, biterse zorlanırım üzere geliyor.
Ben hayatımda hiç iş beklemedim, bunun ne demek olduğunu bilmiyorum. İş telaşına düşmeyi, oturup iş beklemeyi, oyunculukla ilgili yaşanan sıkıntıları hiç yaşamadım, bilmiyorum…
Bunun maddi kısmı da var. “Oyunculukta çok parasız kalınır” derler. Ben onu da yaşamadım. 15 yıldır nizamlı para kazanıyorum, memur gibiyim.
◊ Pekala hiç dezavantajı olmadı mı 15 yıl boyunca birebir işte yer almanın?
– Şöyle bir dezavantajı var yalnızca; farklı karakterler oynama talihim olmadı. Lakin onun yerine diğer bir konfor verildi aslında.
Bir de okurken toplumsal hayatım olmadı. Sanat tasarım fakültesi mezunuyum. Okul bittikten sonra 7 yıl tasarım yaptım bir reklam ajansında.
Hem sete hem oraya devam ediyordum. Sonra şirketten ayrıldım, tiyatroya başladım. Baba Sahne’de “Don Kişot’um Ben” oyununda oynadım. Bir gün bu dizi biterse, tüm sistemim değişir.
Bunu bildiğim için, çok fazla etkilenmeyeyim diye kendimi ruhsal olarak şimdiden hazırlamaya çalışıyorum.
KENDİMİ KOMEDİYE ÇOK YAKIŞTIRIYORUM
◊ Dizideki rol arkadaşlarınızın hayatınızdaki yeri nedir? Aile üzere olmuşsunuzdur artık…
– 15 dönemdir çalıştığımız için bütün oyuncu takımı benim için çok kıymetli elbette. Kardeşlerimi oynayan Furkan ve Onur, babamı canlandıran Özgür Abi, her ne kadar diziden ayrılsa da annem rolündeki Figen Abla ve teyzemi oynayan Nazlı Abla, aile olarak bütünleştiğimiz için daha farklı paylaşımlar yaşadığım beşerler. Bir de Şevket Abim var, tiyatrodayken işverenimdi. Benim gelişimimde, ilerlememde çok büyük rolü var. Keza büyük usta Zafer Ergin. Her birinin, direktörümüz ve bütün takım arkadaşlarımın bende yeri başkadır.
◊ Geleceğe dair maksatlarınız, planlarınız neler?
– Son periyotta iş hayatım en büyük motivasyonum oldu. Mesleğim için elimden geleni yapıyorum. Bazen birtakım şeyler için geç kaldığımı düşünüyorum. Gençken, o telaşla seni besleyecek şeyleri tam anlayamıyorsun. Lakin vakitle nereden besleneceğini, mesleğinin ciddiyetini anlıyor, yılların getirdiği olgunluğu elde ediyorsun. Sonra da planlar başlıyor. Yıllardır dizide oynuyorum, sinema çekememek üzere bir düşüncem var vakit açısından. Çok hoş bir sinema çekmek isterim. Oyunculuğumu doyurabileceğim, şenlik seyahatleri olan bağımsız bir sinema istiyorum.
◊ Yalnızca oynamak mı? İşin perde ardında yer almayı, mesela bir senaryo yazmayı düşünmediniz mi hiç?
– Yazdığım senaryo yok, ancak yazmayı severim, denemelerim var. Yazdıklarım bir öykünün altında toplanır, roman olur diye düşünüyorum.
◊ Bilhassa oynamak istediğiniz bir rol var mı?
– Ben kendimi güldürüye çok yakıştırıyorum. Çok severim gülmeyi, gülmek için yaşıyorum diyebilirim.
YETERLİ ŞEYLER OLSUN DİYE YALNIZLAŞTIM
◊ Dünya salgınla gayret ediyor. Pandemi sizi nasıl etkiledi?
– Biz sete çok fazla orta vermedik. Sokaklarda kimse yok, bakkallar bile açılmazken biz çalışıyorduk. İş açısından pek etkilenmedik ancak çok kaygılıydık olağan. Bir devir maskeyle oynadık. Sonra testler hayatımıza girdi, işler biraz daha kolaylaştı.
Bu süreçte özel hayatımla ilgili de çok önemli kararlar verdim. Hayata bakış açım değişti. “Ben nasıl vazgeçerim bundan” dediğim şeylerden bir günde vazgeçtiğim oldu. Ben son 4 yıldır spiritüel mevzularda eğitim alıyorum. Bence yeni bir döngünün içine girmek durumunda kaldık…
◊ Yeni bir yıla da giriyoruz. 2021’den beklentileriniz nelerdir?
– Birinci kez yeni yılı sabırsızlıkla bekliyorum. 2021’e girince tüm dünyanın meselelerinden anında kurtulmasını beklemiyorum doğal. Ama hayatta kimi motivasyonlarımız var. Birinci kez bu sene tarih değiştiriyor olmak bir anda hepimiz için çok ehemmiyet kazandı. 2021’den bu vakte kadar verdiğim kararların sonuçlarını görmeyi bekliyorum, ektiğimi biçmek istiyorum.
◊ Ne üzere?
– Çok fazla fedakârlıkta bulundum hayatımda. Düzgün şeyler olsun diye çok yalnızlaştırdım kendimi. Kendimle baş başa kaldım. O yüzden bu durumun bana hoş dönüşleri olsun istiyorum. Eminim o denli olacak. Emek verdiğin her şey sana kesinlikle hoş bir halde döner zira.
◊ Buradan cihana bildiri göndermiş oldunuz…
– Kim alıyorsa, bildiri ona…
◊ Bu yılbaşı kutlama olmayacak. Planınız nedir?
– Uzun müddettir ailemle kutlamıyordum, bu sene ailemle birlikte olacağım. 4 gün set olmayacak. Sokağa çıkma yasağı da var. Umarım hoş geçer.
SİZ TELEVİZYON MUSUNUZ?
◊ 15 yıl boyunca sokakta başınıza gelen, unutamadığınız komik anılarınız olmuştur kesinlikle. Bizimle de paylaşır mısınız?
– Bir gün metrobüsteyim. Hani çok sıkışık olan iki kişilik koltuklar var ya, 1.5 kişilik hatta. O vakit pandemi yok alışılmış. Biri geldi, yanıma oturdu. Biz yan yana 15 durak gittik. Sonra ben döndüm, kapı için “Düğmeye basar mısınız?” dedim. Adam bana “Siz televizyon musunuz?” diye sordu. (Gülüyor) Ben doğal onu çok net biçimde anladım, “Evet” dedim. “A inanmıyorum birinci sefer televizyon birini gördüm, saatlerdir yan yana gidiyoruz inanmıyorum” falan dedi. Sonra inerken kolumdan tuttu, “Ya siz kimdiniz?” diye sordu. Bu sefer de ben triplere girdim. (Gülüyor) Beni hatırlıyorlar da metrobüste gördükleri için mi çıkaramıyorlar sanki…
OZAN GÜVEN’LE AŞK YAŞAMADIK
◊ Tiyatroda “Don Kişot’um Ben” oyununda rol aldığınız devir, Don Kişot’u oynayan Ozan Güven’le görüntülendiniz. Aşk yaşadığınıza dair dedikodular vardı lakin siz susmayı tercih ettiniz. Neden?
– Bu durumun gerçeklikle alakasının olmaması, böylesi bir olayın birinci sefer başıma gelmesi ve ne söyleneceğini bilemiyor olmam sebepleriyle sessiz kalmayı tercih ettim. O beşerler benim hürmet duyduğum takım arkadaşlarım. Birinci sefer sahneye çıktım ve hepsi bana çok takviye oldu. Bizim ortamızda da hiç konuşulan bir mevzu olmadı bu. Konuşma gereği bile duymadık. Çok hoş vakit geçirdiğim bir periyottu. Hepsine hürmet ve sevgi duyuyorum.
◊ Hayatınızda biri var mı?
– Hayır, yok.
Hürriyet
