Armağan Çağlayan’ın Youtube sayfasında yayınlanan ‘Dur Bi Dinle’ programının bu haftaki konuğu sanatçı Zerrin Özer’di. Özer, hayatının dönüm noktasını ve yaşadığı makûs olayı anlattı
İşte Zerrin Özer’in açıklamaları….
“Beni İsmet İnönü keşfetmedi. Onlar Pembe Köşk’te otururdu. Biz de Pembe Köşk’ün karşısındaki binada oturduk. Çankaya ilkokuluna gidiyordum, torunları da gidiyorlardı. O karnelerimizi vermişti bizim.”
GERİMDEN ‘DELİ’ DİYORLARDI
“Anneciğime her gün yalvarırdım saçım kirlendiği vakit. ‘Banyodan sonra lütfen saçımı örer misin’ diye. Sonra açardım papaz üzere. Daima yırtık jean ve bileziklerim vardı. Bir gün adaya gidiyoruz, ablamla birlikte. Lütfen ardımızdan yürür müsün dedi, ‘deli’ diyorlar dedi. Annem de beni yanında taşımadı sonra. Vapurda bile yanında oturmadım.”
“Benim blue jean’imi yırtıyorlardı. Annem hiçbir biçimde o stil giyinmemi istemedi. Sonra İstanbul’a taşındık ben daha bir abarttım, yırttım pantolonumu. Bir gün American Culture’dan geldim, jeanlerimi kesiyorlardı, posterlerimi yırttılar.”
“İstanbul’a geldik, ben Ankara Devlet Konservatuarı’na devam ediyordum. Annem ve babam ayrılmıştı. Tülay ablacığım beni American Culture’a yolladı, ancak asla müzik dalında olmamı istemiyordu.”
“Gelmeden evvel ben TRT Müzik’te yarış olduğunu duydum arkadaşlarımdan. Annemlere bir şey söylemeden Çankaya’dan TRT binasına gittim. Herkes bir şeyler söylüyor birbirine. ‘Sen kesin birincisin’ dedi yarışmacı arkadaşlar. Canım Doğan Canku heyetteydi. ‘Sen bugüne kadar neredeydin’ dedi bana. Sonra ‘seni bu müzikle çıkartmayız televizyona’ dediler. Zira o vakit sevgili Semiha bizi temsil etmişti Eurovision’da. Halk bir şey söyler dediler, ben de öbür müzikle katıldım.”
“Katıldıktan sonra bir baktım TRT’yi karıştıran amatör ses diye bir şey çıktı. Sonra beni dinlemeden tüm firmalardan bana teklif geldi. Annem, ‘Ablan başında olduğu sürece olabilir’ dedi.”
“İstanbul’a geldik lakin ben harika operacı olmak istiyorum. Sonra da İtalya ve Fransa’ya giderim diyordum. O yer de Sultanahmet’te. Bir baktık hiç kimse yok, yarış vakti hiç kimse olmaz mı? Ben kalakaldım, annem kapıdaki bir şahsa “yarışma için geldik” dedi. Kapıda “dündü o yarışma” dedi.”
AMERİKA’DA BENİ AYAKTA ALKIŞLADILAR
“Annem döndü bana dedi ki, ‘Senden saklamayacağım bunu biliyordum’ dedi. Sen orada hippilerle takılırsın, orası Sultanahmet dedi, o yüzden gitmeyeceksin dedi. Çok kırıldım, ben apayrı bakıyordum hayat çizgime. Hayatım boyunca tek bir beşere hayır diyemedim o da annemdir.”
“Benim anneme olan bağlılığım bütün idealimi ve istikbalimi kapattı. Yıllar geçtikçe diyorum ki beni o denli koruyup saklayacaktı. Amerika’ya gittik ayakta alkışladılar. Abacı ile birlikte konsere gitmiştik. Ben bir jazz okudum, gerisinden bir türküyü jazz versiyonuyla okudum tüm müşteriler ayağa kalktı. Sonra geldiler çabucak çalışmayı buraya alalım dediler. Türkiye’ye döndüm, kapak fotoğrafları, bilgileri yolladım. Tam yeşil kartı alıyorum. Annem “bana sormadan nasıl yaparsın” dedi. Anne bir arada gidelim diyorum, “hayır başımıza bir şey gelir orada” diyor.”
ABİM DEDİĞİM İNSANIN TECAVÜZÜNE UĞRADIM
“Öyle bir şey var ki, genç kızsınız ve aileniz bu türlü bir şeye çok değer veriyor. Türkiye böyleydi o vakit. Muhafazakar bir ailem vardı. Artık ki üzere artık bu türlü iğrenç bir hale gelmemişti.”
“Bir gün bu olay başıma bu olay gelmiş, dayak yiye yiye, yumruk yiye yiye. Üstümde 180 kilo bir adam. Bağırıyorum, ben onu hayatımda en yakın abim biliyorum. Ben o vakit diğerine aşığım ve bir tek ona anlatabiliyorum.”
“Annem Ankara’ya başka ablamların yanına gitmişti. Tülay ablam burada, Sezen, Pakize abla ile çok yakın arkadaştı. Ben de konutta tek kalıyorum, günlerce yorganı çekiyorum ağlıyorum. Diyorum ki, ben bunu Tülay ablama söylesem, Tülay ablam masraf bu adamı vurur. Annem de bunu duyar kalp krizi geçirir. Ben aileyi bitirmiş olurum dedim. Susmam lazım dedim. Neler yaşadım bir Allah bir ben biliyorum.”
YILLARCA BUNU SAKLADIM
“Sonra ‘Anneciğim sana bir şey söylemek istiyorum’ dedim. Ben şey ağabeyden ayrılmak istiyorum firmadan. Hiç unutmuyorum, Cağloğlu yokuşunda bir tokat attı. ‘Sen şaşırdın herhalde, başına bir iş gelmesini istiyorsun’ dedi. Ben nasıl anlatayım anneme? Diyor ki kızım ‘Bildiğimiz kişi, yabancı bir insan başına bir şey mi getirsin istiyorsun’ diyor.”
“Ben bu adamın hızına baka baka çalıştım. Sonra albüm yaptım, yeniden devam ettim. Vakit geçiyor, benim bir evlilik yapmam gerekiyor dedim. Ona da müsaade etmediler. Yıllarca ben bunu psikiyatristimle konuştum. “Bunu içinden atman gerekiyor” dedi. Diyorlardı ya “Zerrin daima ağlıyor, daima siyah gözlük takıyor” Kimseye bakamıyor ki Zerrin.”
EVLİLİĞİM 13 SAAT SÜRDÜ
Benim evliliğim 13 saat sürdü. Bir yıldır çıkıyorduk, biraz daha hürmet duyulsun diye ben iki sene dedim. Dolandırıcılık ortaya çıkınca dediler ki iki sene hiç mi anlamadın?
“Öyle enteresan bir şey ki, bana deniliyordu ki her vakit “ben basına çıkmayayım” Ne ağır adam diyordum. Daima evdeyiz, dışarı falan çıktığımız yok. Bir kez TRT’ye gelmiş fotoğrafını çekmişlerdi. O gün düğünde çok az kişi var. Ahmet San’ı da çok severim. Fotoğraf çekmiş demiş ki “bizim kızı evlendirdik” Bundan sonra Türkiye, televizyon, medya dalı birbirine girmiş lakin benim haberim yok.”
“Evlilik olur, bir gün geçer ondan sonra bütün bayanlar televizyona çıkar. Sonraki sabah 10’da çıktı bayanlar inanılır üzere değil. İnsanlardan para almış galiba. Şükürler olsun bana çok hoş baktı, para mara hiç işim olmaz yani. Ben hiçbir formda para harcamadım, o bana pek iyi baktı.”
“Fakat artık sonraki gün olunca, bunları duyunca acayip oluyorsunuz birden teğe. “Ben bu kadar salak mıyım” oluyorsunuz. Aslında Murat tek başına çok iyi bir insan, annesi de öyleydi. Bu kadar kötülüklerden sonra dedim ki benim müdafaam gereken bir ismim var. Onun için ben bu türlü bir şeyi yapamam. Birlikte yaşadılar diye yazdılar fakat yaşamadım.”
Milliyet